TDK Sözlükte, vefa: “Sevgiyi sürdürme, sevgi, dostluk bağlılığı” olarak tanımlanmıştır.
“vefa” kelimesi ile örnek cümleler:
Gerçek dostluk, zamanla değil, vefa ile ölçülür.
Eski öğretmenini yıllar sonra ziyaret etmesi, onun ne kadar vefalı biri olduğunu gösteriyordu.
Vefa, sadece hatırlamak değil, hatırladığını hissettirmektir.
İnsan, kendisine bir iyilik yapıldığında onu unutmamalı; vefa, insanlık erdemlerinin başında gelir.
Zor zamanlarında yanında olanları unutmayan biri için vefa, doğal bir davranıştır.
Annesinin mezarına her bayram çiçek götürmesi, onun içindeki derin vefa duygusunun bir yansımasıydı.
Vefa, bir teşekkürden fazlasıdır; bir kalpte yer edinmeyi sürdürmektir.
Çocukluk arkadaşını unutmayan bu adamda hâlâ eski İstanbul’un vefası vardı.
Modern ilişkilerde eksik olan en önemli şey, belki de vefa duygusudur.
Hayatına dokunan insanlara karşı hep vefa gösterdi, kimseyi yarı yolda bırakmadı.
Vefasızlık, zamanla değil, davranışla anlaşılır.
Onun için önemli olan tek şey, vefa gösterebilecek bir dost bulabilmekti.
Şöhret sahibi olduktan sonra eski dostlarını unutmayan sanatçı, vefasıyla takdir topladı.
Vefa, bazen bir selamdır, bazen yıllar sonra bile edilen bir dua.
O yaşlı adam, her pazar gelip aynı bankta bekliyor; belki de bir vefa borcunu ödüyordu.
İnsanlara duyulan sevginin gerçek ölçüsü, zamanla azalmayan vefadır.
Hayatının en zor günlerinde yanında olanları hiçbir zaman unutmadı; onun karakterinde vefa vardı.
Vefa, sadece iyi gün dostu olmamayı gerektirir.
Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı varsa, bu vefa kültüründen gelir.
Bir yanıt bırakın